Zondag 8 maart a.s. zit Klaas Hoekstra, senior partner van Aygodutch, aan tafel bij Harry Mens om over het nieuwste project Ruimteplan Utrecht te vertellen en waar Aygodutch voor staat. Vergeet niet te kijken. Meer informatie over de uitzending kun je vinden op de website van Businessclass.
Dat de vastgoedmarkt floreert zal weinig mensen zijn ontgaan, is het niet door de krapte op de woningmarkt en dientengevolge de (vrij forse) stijging van de gemiddelde prijs, dan is het wellicht door alle berichten hierover in de pers.
Nu kun je op vele manieren in vastgoed beleggen, door bijv. een pand te kopen en te verhuren, je bent dan huurbaas oftewel vastgoedexploitant. Daar vallen prima rendementen (5 tot soms wel 9% per jaar) mee te halen, maar uiteraard is dit niet zonder risico’s. Het juiste pand op de juiste plaats met de juiste huurder is ideaal, in de praktijk valt dat nog wel eens (flink) tegen. Iedereen kent de verhalen van lang leegstaande panden (te oud, slecht ingedeeld of gewoonweg verkeerde ligging, etc. etc.), die de eigenaar uiteindelijk veel geld kosten.
Een goed alternatief voor directe beleggingen in vastgoed, is een indirecte belegging in vastgoed, door bijvoorbeeld vastgoed te financieren. Dat kan in verschillende vormen, een aantrekkelijke vorm kan crowdfunding zijn, waarbij het opgehaalde geld in geselecteerd vastgoed wordt gestoken. Het voordeel voor de belegger is dat een professionele partij de selectie heeft gemaakt, en dat de vergoeding meestal in de vorm van rente, vaststaat. Met de juiste selectie van objecten wordt voorkomen dat de belegging niet goed uitpakt, door factoren die in principe te voorkomen zijn. Een pand dat een slechte ligging kent, zal op den duur voor verlies gaan zorgen. Een ideaal object kent bijv. een goede alternatieve aanwendbaarheid. Of bij een zogenaamd uitpondproject, een koop- en een huurvariant.
Mits het pand goed ligt, is met verpanding van de huurpenningen (of verkoopopbrengsten), en het 1e recht van hypotheek het risico te overzien. Voor een (beginnend) belegger kan dit een erg prettige manier zijn om te beleggen in vastgoed.
Vorig jaar besloot de EU net op de valreep van het vorige decennium om het voor crowdfund organisaties mogelijk te maken, om in de hele Unie te werken. Vaak zijn de crowdfund bedrijven in 1 lidstaat actief, maar op korte termijn is het mogelijk om met een nationale vergunning of ontheffing in de gehele Unie werkzaam te zijn. Ook zal het leenplafond worden gelijkgetrokken naar 5 mio Euro per project.
De insteek is uiteraard om de concurrentie te bevorderen en de leenmogelijkheden te vergroten. Veel MKB bedrijven in de EU komen nu eenmaal moeilijk aan werkkapitaal nu de Europese banken collectief hebben besloten om aan schaalvergroting te doen. Dat Nederland de hekkensluiter is bij het aantrekken van kredieten door het MKB is eigenlijk absurd, maar wel een feit.
Een degelijke studie hiernaar is vorig jaar verricht door het Centraal Planbureau, onderzoekster Karen van der Wiel schreef er vorig jaar over in het Financieel Dagblad, wie het onderzoek wil nalezen, dat kan via https://www.cpb.nl/mkb-bankfinanciering-in-europees-perspectief.
De insteek van de EU valt eigenlijk alleen maar te prijzen, ondernemen vraagt nu eenmaal werkkapitaal, als banken dat niet mee willen (of kunnen) verstrekken, blijven veel plannen liggen in een la om daarna te versloffen.
Voor spaarders en beleggers kan het investeren in het Nederlandse MKB een goed alternatief zijn, om toch aan rendement te komen op het eigen geld. Een grondige selectie is daarbij uiteraard een must, een dosis gezond verstand kan ook flink helpen om tot de juiste keuzes te komen.
Om die vraag te beantwoorden moeten we enigszins terug in de tijd. De tijd dat het Nederlandse bankenlandschap nog overzichtelijk was, met aan de ene kant de ‘gewone’ banken en aan de andere kant de Postbank. U kent de reclame misschien nog wel; “Giroblauw past bij jou”.
De Postbank was een betaalfabriek, met een zeer efficiënt betalingsverkeer. De banken moesten om in de race te blijven, meedoen. Zij richtten toen de Bankgirocentrale op. Lange tijd hadden we dus twee grote verwerkingscentrales voor het betalingsverkeer in Nederland. Pas na lang talmen en afhouden, kwam het uiteindelijk tot een fusie van beide centrales. Dat heeft Nederland gezorgd voor een efficiënt en betrouwbaar betalingsverkeer.
De banken vergaten echter één ding; voldoende geld vragen voor dat betalingsverkeer. Want als het verzorgen ervan niets oplevert, moet je de winst halen uit andere zaken, bijvoorbeeld uit rentemarges.
Zo werden op grote schaal rentemarge-afdelingen opgezet, voor zowel consumenten als bedrijven. Toen ook dat verdienmodel lastig werd, kwamen de fusies. Om die reden hebben de grote drie Nederlandse banken 80% van de zakelijke markt in handen. In ons buurland Duitsland is dat nog geen 30%. Met als gevolg, weinig concurrentie, op zowel de hypotheekmarkt voor particulieren, als ook op het gebied van zakelijke financieringen.
Crowfunding lijkt een mooie toekomst tegemoet te gaan, nu de banken in Nederland een draai hebben gemaakt, uit de financiering van het MKB richting de –veilige- woninghypotheken. Met de beperkte mogelijkheden om door middel van winstinhouding het eigen vermogen te vergroten, en daarmee vet op de botten te kweken voor de volgende crisis (die ongetwijfeld een keer gaat komen), zal deze trend naar de menig van AygoDutch niet snel gaan veranderen.
Het Grootbedrijf in Nederland, met haar veel grotere volumes, kan nog wel aan krediet komen, maar het MKB zit in een lastig parket. De gewone bakker of slager, die een winkelverbouwing van een paar ton wil financieren, krijgt steeds vaker nul op het rekest, ook al bankiert de familie al tientallen jaren bij die bank. Zelfs bij meer dan 300% gedekte financieringen, bij bedrijven met goede cijfers, kan een lening van € 1 mln. al een probleem zijn.
De banken hebben ingezet op het nieuwe goud, woninghypotheken, met relatief weinig risico en goede marges. Was voor de kredietencrisis de normale marge op woninghypotheken nog 0.8% (en liep die tijdens de kredietencrisis op naar het 3-voudige), nu is dat nog altijd het dubbele. Dus goede marges met weinig risico, dat is toch heel wat beter dan die lening van 2 ton aan een MKB’er, met weliswaar een betere marge, maar meer risico, zo lijken banken te denken.
Omdat familieleningen, en financieringen door private investeerders, uitgeput raken, weten veel MKB’ers de weg naar de crowdfunding steeds beter te vinden. Een stap in de goede richting, aldus AygoDutch.
